fiduciarius

Latin

Etymology

From fīdūcia +‎ -ārius.

Pronunciation

Adjective

fīdūciārius (feminine fīdūciāria, neuter fīdūciārium); first/second-declension adjective

  1. (law) of or relating to a thing held in trust, fiduciary
  2. (by extension) entrusted, given, held in trust

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative fīdūciārius fīdūciāria fīdūciārium fīdūciāriī fīdūciāriae fīdūciāria
genitive fīdūciāriī fīdūciāriae fīdūciāriī fīdūciāriōrum fīdūciāriārum fīdūciāriōrum
dative fīdūciāriō fīdūciāriae fīdūciāriō fīdūciāriīs
accusative fīdūciārium fīdūciāriam fīdūciārium fīdūciāriōs fīdūciāriās fīdūciāria
ablative fīdūciāriō fīdūciāriā fīdūciāriō fīdūciāriīs
vocative fīdūciārie fīdūciāria fīdūciārium fīdūciāriī fīdūciāriae fīdūciāria

Descendants

  • English: fiduciary
  • Italian: fiduciario

References