figurativus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [fɪ.ɡuː.raːˈtiː.wʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [fi.ɡu.raˈt̪iː.vus]
Adjective
figūrātīvus (feminine figūrātīva, neuter figūrātīvum); first/second-declension adjective (Late Latin)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | figūrātīvus | figūrātīva | figūrātīvum | figūrātīvī | figūrātīvae | figūrātīva | |
| genitive | figūrātīvī | figūrātīvae | figūrātīvī | figūrātīvōrum | figūrātīvārum | figūrātīvōrum | |
| dative | figūrātīvō | figūrātīvae | figūrātīvō | figūrātīvīs | |||
| accusative | figūrātīvum | figūrātīvam | figūrātīvum | figūrātīvōs | figūrātīvās | figūrātīva | |
| ablative | figūrātīvō | figūrātīvā | figūrātīvō | figūrātīvīs | |||
| vocative | figūrātīve | figūrātīva | figūrātīvum | figūrātīvī | figūrātīvae | figūrātīva | |
Descendants
- → English: figurative
- → French: figuratif
- → German: figurativ
- → Italian: figurativo
- → Portuguese: figurativo
- → Spanish: figurativo
References
- R. E. Latham, D. R. Howlett, & R. K. Ashdowne, editors (1975–2013), “figurativus”, in Dictionary of Medieval Latin from British Sources[1], London: Oxford University Press for the British Academy, →ISBN, →OCLC