figuur
Dutch
Etymology
From Middle Dutch figure f, borrowed from Old French figure, borrowed from Latin figura.
Pronunciation
- IPA(key): /fiˈɣyːr/
- Rhymes: -yr
Audio: (file) - Hyphenation: fi‧guur
Noun
figuur n or f (plural figuren, diminutive figuurtje n)
- figure, shape
- figure, person
Derived terms
Descendants
References
- van der Sijs, Nicoline, editor (2010), “figuur”, in Etymologiebank, Meertens Institute
- Matthias de Vries, Lambert Allard te Winkel (1864) “figuur”, in Woordenboek der Nederlandsche Taal, published 2001