fimarium
Latin
Alternative forms
Etymology
fimum (“dung”) + -ārium (“place”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [fɪˈmaː.ri.ũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [fiˈmaː.ri.um]
Noun
fimārium n (genitive fimāriī or fimārī); second declension
- (Medieval Latin) synonym of fimētum (“dunghill”) [13th C.]
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | fimārium | fimāria |
| genitive | fimāriī fimārī1 |
fimāriōrum |
| dative | fimāriō | fimāriīs |
| accusative | fimārium | fimāria |
| ablative | fimāriō | fimāriīs |
| vocative | fimārium | fimāria |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Descendants
References
- "Fimarium", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- Niermeyer, Jan Frederik (1976) “fimarium”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 427/2