fimbriatus
Latin
Etymology
From fimbriae (“fibers, threads, fringe”) + -ātus (“-ate”, adjectival suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [fɪm.briˈaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [fim.briˈaː.t̪us]
Adjective
fimbriātus (feminine fimbriāta, neuter fimbriātum); first/second-declension adjective
Inflection
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | fimbriātus | fimbriāta | fimbriātum | fimbriātī | fimbriātae | fimbriāta | |
| genitive | fimbriātī | fimbriātae | fimbriātī | fimbriātōrum | fimbriātārum | fimbriātōrum | |
| dative | fimbriātō | fimbriātae | fimbriātō | fimbriātīs | |||
| accusative | fimbriātum | fimbriātam | fimbriātum | fimbriātōs | fimbriātās | fimbriāta | |
| ablative | fimbriātō | fimbriātā | fimbriātō | fimbriātīs | |||
| vocative | fimbriāte | fimbriāta | fimbriātum | fimbriātī | fimbriātae | fimbriāta | |
Related terms
Descendants
Descendants
- → Catalan: fimbriat (learned)
- → English: fimbriate
- → French: fimbrié (learned)
- → Italian: fimbriato (learned)
- → Portuguese: fimbrado, fimbriado (learned)
- Romanian: frâmbiat
- Translingual: Special:Search/fimbriatus
References
- “fimbriatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- fimbriatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.