fimicola
Translingual
Etymology
Noun
fimicola
- (taxonomy) dung-dwelling, fimicolous
- 1801, Christiaan Hendrik Persoon, Synopsis Methodica Fungorum (in Latin), I, page 412:
- Agaricus fimicola: gregarius, pileo subcarnoso hemisphaerico rufescente-alutaceo, lamellis latiusculis fuscis, stipite fistuloso nitido pileo concolore.
- (please add an English translation of this quotation)
Derived terms
- Agaricus fimicola
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /fiˈmi.ko.la/
- Rhymes: -ikola
- Hyphenation: fi‧mì‧co‧la
Adjective
fimicola
- feminine singular of fimicolo
Latin
Etymology 1
From fimum (“dung”) + -cola (“dweller”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [fɪˈmɪ.kɔ.ɫa]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [fiˈmiː.ko.la]
Noun
fimicola m (genitive fimicolae); first declension
- (New Latin) dung-dweller
- 1801, Christiaan Hendrik Persoon, Synopsis Methodica Fungorum, I, page 412:
- Agaricus fimicola: gregarius, pileo subcarnoso hemisphaerico rufescente-alutaceo, lamellis latiusculis fuscis, stipite fistuloso nitido pileo concolore.
- (please add an English translation of this quotation)
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | fimicola | fimicolae |
| genitive | fimicolae | fimicolārum |
| dative | fimicolae | fimicolīs |
| accusative | fimicolam | fimicolās |
| ablative | fimicolā | fimicolīs |
| vocative | fimicola | fimicolae |
Etymology 2
- inflection of fimicolus:
- nominative/vocative feminine singular
- nominative/accusative/vocative neuter plural
- ablative feminine singular