Old Norse
Participle
finginn
- past participle of fá
Declension
Strong declension of finginn
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
finginn
|
fingin
|
fingit
|
| accusative
|
finginn
|
fingna
|
fingit
|
| dative
|
fingnum
|
finginni
|
fingnu
|
| genitive
|
fingins
|
finginnar
|
fingins
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
fingnir
|
fingnar
|
fingin
|
| accusative
|
fingna
|
fingnar
|
fingin
|
| dative
|
fingnum
|
fingnum
|
fingnum
|
| genitive
|
finginna
|
finginna
|
finginna
|
Weak declension of finginn
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
fingni
|
fingna
|
fingna
|
| accusative
|
fingna
|
fingnu
|
fingna
|
| dative
|
fingna
|
fingnu
|
fingna
|
| genitive
|
fingna
|
fingnu
|
fingna
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
fingnu
|
fingnu
|
fingnu
|
| accusative
|
fingnu
|
fingnu
|
fingnu
|
| dative
|
fingnum
|
fingnum
|
fingnum
|
| genitive
|
fingnu
|
fingnu
|
fingnu
|