firning
Swedish
Etymology
fira (“lower (by letting out on a rope); rappel, abseil”) + -ning (“-ing”)
Noun
firning c
- rappelling, abseiling
- a rappel, an abseil
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | firning | firnings |
| definite | firningen | firningens | |
| plural | indefinite | firningar | firningars |
| definite | firningarna | firningarnas |