fissurus

Latin

Etymology

Future active participle of findō.

Participle

fissūrus (feminine fissūra, neuter fissūrum); first/second-declension participle

  1. about to cleave

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative fissūrus fissūra fissūrum fissūrī fissūrae fissūra
genitive fissūrī fissūrae fissūrī fissūrōrum fissūrārum fissūrōrum
dative fissūrō fissūrae fissūrō fissūrīs
accusative fissūrum fissūram fissūrum fissūrōs fissūrās fissūra
ablative fissūrō fissūrā fissūrō fissūrīs
vocative fissūre fissūra fissūrum fissūrī fissūrae fissūra

Descendants

  • Catalan: fissura
  • English: fissure
  • French: fissure
  • Italian: fessura
  • Portuguese: fissura
  • Romanian: fisură
  • Spanish: fisura