flabiol
Catalan
Alternative forms
- fabiol, flobiol, fluviol
Etymology
Inherited from Vulgar Latin *flabeolum, diminutive of Latin flabrum (“gust”) from flare (“to blow”). Cognate with French flageolet.
Pronunciation
Noun
flabiol m (plural flabiols)
- fluviol (a type of Catalan flute)
Derived terms
- flabiolaire
- flabioler
Further reading
- “flabiol”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “flabiol”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
- “flabiol” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “flabiol” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Spanish
Alternative forms
Etymology
Borrowed from Catalan flabiol, fluviol, from Vulgar Latin *flabeolum, diminutive of Latin flabrum (“gust”) from flare (“to blow”). Cognate with French flageolet. First attested in the form flaviol in 1857.
Pronunciation
- IPA(key): /flaˈbjol/ [flaˈβ̞jol]
- Rhymes: -ol
- Syllabification: fla‧biol
Noun
flabiol m (plural flabioles)
Further reading
- “flabiol”, in Diccionario histórico de la lengua española [Historical Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], launched 2013, →ISSN