flagð
Old Norse
Etymology
From Proto-Norse *ᚠᛚᚨᚷᛞᚨ (*flagda) (attested in compound ᚠᛚᚨᚷᛞᚨᚠᚨᛁᚲᛁᚾᚨᛉ (flagdafaikinaʀ)).
Noun
flagð n (genitive flagðs)
Declension
| neuter | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | flagð | flagðit | flǫgð | flǫgðin |
| accusative | flagð | flagðit | flǫgð | flǫgðin |
| dative | flagði | flagðinu | flǫgðum | flǫgðunum |
| genitive | flagðs | flagðsins | flagða | flagðanna |