flandus
Latin
Etymology
Future passive participle of flō.
Participle
flandus (feminine flanda, neuter flandum); first/second-declension participle
- which is to be breathed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | flandus | flanda | flandum | flandī | flandae | flanda | |
| genitive | flandī | flandae | flandī | flandōrum | flandārum | flandōrum | |
| dative | flandō | flandae | flandō | flandīs | |||
| accusative | flandum | flandam | flandum | flandōs | flandās | flanda | |
| ablative | flandō | flandā | flandō | flandīs | |||
| vocative | flande | flanda | flandum | flandī | flandae | flanda | |