fluktuacja

See also: fluktuacją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin flūctuātiō.

Pronunciation

  • IPA(key): /fluk.tuˈa.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: fluk‧tu‧a‧cja

Noun

fluktuacja f

  1. (literary) fluctuation (wavering; unsteadiness)
  2. (physics) fluctuation (random deviations of a system from its average state, that occur in a system at equilibrium)

Declension

Declension of fluktuacja
singular plural
nominative fluktuacja fluktuacje
genitive fluktuacji fluktuacji/fluktuacyj (archaic)
dative fluktuacji fluktuacjom
accusative fluktuację fluktuacje
instrumental fluktuacją fluktuacjami
locative fluktuacji fluktuacjach
vocative fluktuacjo fluktuacje

Derived terms

adjective
  • fluktuacyjny
noun
  • fluktuant
verb

Further reading

  • fluktuacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • fluktuacja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.