fluviatilis
Latin
Etymology
From fluvius (“river, stream”) + -ātilis (“-ate”, suffix forming relational adjectives).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [fɫʊ.wiˈaː.tɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [flu.viˈaː.t̪i.lis]
Adjective
fluviātilis (neuter fluviātile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | fluviātilis | fluviātile | fluviātilēs | fluviātilia | |
| genitive | fluviātilis | fluviātilium | |||
| dative | fluviātilī | fluviātilibus | |||
| accusative | fluviātilem | fluviātile | fluviātilēs fluviātilīs |
fluviātilia | |
| ablative | fluviātilī | fluviātilibus | |||
| vocative | fluviātilis | fluviātile | fluviātilēs | fluviātilia | |
Related terms
References
- “fluviatilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “fluviatilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- fluviatilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.