focilaturus

Latin

Etymology

Future active participle of focilō.

Participle

focilātūrus (feminine focilātūra, neuter focilātūrum); first/second-declension participle

  1. about to revive

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative focilātūrus focilātūra focilātūrum focilātūrī focilātūrae focilātūra
genitive focilātūrī focilātūrae focilātūrī focilātūrōrum focilātūrārum focilātūrōrum
dative focilātūrō focilātūrae focilātūrō focilātūrīs
accusative focilātūrum focilātūram focilātūrum focilātūrōs focilātūrās focilātūra
ablative focilātūrō focilātūrā focilātūrō focilātūrīs
vocative focilātūre focilātūra focilātūrum focilātūrī focilātūrae focilātūra