folíon

See also: folion

Irish

Etymology

From fo- (“under”) +‎ líon (“fill”).

Verb

folíon (present analytic folíonann, future analytic folíonfaidh, verbal noun folíonadh, past participle folíonta)

  1. (transitive) fill up underneath
  2. (transitive) make up, supplement

Conjugation

conjugation of folíon (first conjugation – A)
verbal noun folíonadh
past participle folíonta
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present folíonaim folíonann tú;
folíonair† 		folíonann sé, sí folíonaimid folíonann sibh folíonann siad;
folíonaid† 		a fholíonann; a fholíonas /
a bhfolíonann* 		folíontar
past d'fholíon mé; d'fholíonas /
fholíon mé‡; fholíonas‡ 		d'fholíon tú; d'fholíonais /
fholíon tú; fholíonais‡ 		d'fholíon sé, sí /
fholíon sé, sí‡ 		d'fholíonamar; d'fholíon muid /
fholíonamar; fholíon muid‡ 		d'fholíon sibh; d'fholíonabhair /
fholíon sibh;
fholíonabhair‡ 		d'fholíon siad; d'fholíonadar /
fholíon siad; fholíonadar‡ 		a d'fholíon /
ar fholíon* 		folíonadh
past habitual d'fholíonainn /
fholíonainn‡; bhfolíonainn‡‡ 		d'fholíontá /
fholíontá‡; bhfolíontᇇ 		d'fholíonadh sé, sí /
fholíonadh sé, sí‡; bhfolíonadh sé, s퇇 		d'fholíonaimis; d'fholíonadh muid /
fholíonaimis; fholíonadh muid‡; bhfolíonaimis‡‡; bhfolíonadh muid‡‡ 		d'fholíonadh sibh /
fholíonadh sibh‡; bhfolíonadh sibh‡‡ 		d'fholíonaidís; d'fholíonadh siad /
fholíonaidís; fholíonadh siad‡; bhfolíonaidís‡‡; bhfolíonadh siad‡‡ 		a d'fholíonadh /
a bhfolíonadh* 		d'fholíontaí /
fholíontaí‡; bhfolíonta퇇
future folíonfaidh mé;
folíonfad 		folíonfaidh tú;
folíonfair† 		folíonfaidh sé, sí folíonfaimid;
folíonfaidh muid 		folíonfaidh sibh folíonfaidh siad;
folíonfaid† 		a fholíonfaidh; a fholíonfas /
a bhfolíonfaidh* 		folíonfar
conditional d'fholíonfainn / fholíonfainn‡; bhfolíonfainn‡‡ d'fholíonfá / fholíonfá‡; bhfolíonfᇇ d'fholíonfadh sé, sí / fholíonfadh sé, sí‡; bhfolíonfadh sé, s퇇 d'fholíonfaimis; d'fholíonfadh muid / fholíonfaimis‡; fholíonfadh muid‡; bhfolíonfaimis‡‡; bhfolíonfadh muid‡‡ d'fholíonfadh sibh / fholíonfadh sibh‡; bhfolíonfadh sibh‡‡ d'fholíonfaidís; d'fholíonfadh siad / fholíonfaidís‡; fholíonfadh siad‡; bhfolíonfaidís‡‡; bhfolíonfadh siad‡‡ a d'fholíonfadh /
a bhfolíonfadh* 		d'fholíonfaí / fholíonfaí‡; bhfolíonfa퇇
subjunctive
present go bhfolíona mé;
go bhfolíonad† 		go bhfolíona tú;
go bhfolíonair† 		go bhfolíona sé, sí go bhfolíonaimid;
go bhfolíona muid 		go bhfolíona sibh go bhfolíona siad;
go bhfolíonaid† 		— go bhfolíontar
past dá bhfolíonainn dá bhfolíontá dá bhfolíonadh sé, sí dá bhfolíonaimis;
dá bhfolíonadh muid 		dá bhfolíonadh sibh dá bhfolíonaidís;
dá bhfolíonadh siad 		— dá bhfolíontaí
imperative
– folíonaim folíon folíonadh sé, sí folíonaimis folíonaigí;
folíonaidh† 		folíonaidís — folíontar

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Mutated forms of folíon
radical lenition eclipsis
folíon fholíon bhfolíon

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.