folig

Irish

Etymology

From fo- (“sub-”) +‎ lig (“let”).

Verb

folig (present analytic foligeann, future analytic foligfidh, verbal noun foligean, past participle foligthe)

  1. (transitive) sublet

Conjugation

conjugation of folig (first conjugation – A)
verbal noun foligean
past participle foligthe
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present foligim foligeann tú;
foligir† 		foligeann sé, sí foligimid foligeann sibh foligeann siad;
foligid† 		a fholigeann; a fholigeas /
a bhfoligeann* 		foligtear
past d'fholig mé; d'fholigeas /
fholig mé‡; fholigeas‡ 		d'fholig tú; d'fholigis /
fholig tú; fholigis‡ 		d'fholig sé, sí /
fholig sé, sí‡ 		d'fholigeamar; d'fholig muid /
fholigeamar; fholig muid‡ 		d'fholig sibh; d'fholigeabhair /
fholig sibh;
fholigeabhair‡ 		d'fholig siad; d'fholigeadar /
fholig siad; fholigeadar‡ 		a d'fholig /
ar fholig* 		foligeadh
past habitual d'fholiginn /
fholiginn‡; bhfoliginn‡‡ 		d'fholigteá /
fholigteá‡; bhfoligteᇇ 		d'fholigeadh sé, sí /
fholigeadh sé, sí‡; bhfoligeadh sé, s퇇 		d'fholigimis; d'fholigeadh muid /
fholigimis; fholigeadh muid‡; bhfoligimis‡‡; bhfoligeadh muid‡‡ 		d'fholigeadh sibh /
fholigeadh sibh‡; bhfoligeadh sibh‡‡ 		d'fholigidís; d'fholigeadh siad /
fholigidís; fholigeadh siad‡; bhfoligidís‡‡; bhfoligeadh siad‡‡ 		a d'fholigeadh /
a bhfoligeadh* 		d'fholigtí /
fholigtí‡; bhfoligt퇇
future foligfidh mé;
foligfead 		foligfidh tú;
foligfir† 		foligfidh sé, sí foligfimid;
foligfidh muid 		foligfidh sibh foligfidh siad;
foligfid† 		a fholigfidh; a fholigfeas /
a bhfoligfidh* 		foligfear
conditional d'fholigfinn / fholigfinn‡; bhfoligfinn‡‡ d'fholigfeá / fholigfeá‡; bhfoligfeᇇ d'fholigfeadh sé, sí / fholigfeadh sé, sí‡; bhfoligfeadh sé, s퇇 d'fholigfimis; d'fholigfeadh muid / fholigfimis‡; fholigfeadh muid‡; bhfoligfimis‡‡; bhfoligfeadh muid‡‡ d'fholigfeadh sibh / fholigfeadh sibh‡; bhfoligfeadh sibh‡‡ d'fholigfidís; d'fholigfeadh siad / fholigfidís‡; fholigfeadh siad‡; bhfoligfidís‡‡; bhfoligfeadh siad‡‡ a d'fholigfeadh /
a bhfoligfeadh* 		d'fholigfí / fholigfí‡; bhfoligf퇇
subjunctive
present go bhfolige mé;
go bhfoligead† 		go bhfolige tú;
go bhfoligir† 		go bhfolige sé, sí go bhfoligimid;
go bhfolige muid 		go bhfolige sibh go bhfolige siad;
go bhfoligid† 		— go bhfoligtear
past dá bhfoliginn dá bhfoligteá dá bhfoligeadh sé, sí dá bhfoligimis;
dá bhfoligeadh muid 		dá bhfoligeadh sibh dá bhfoligidís;
dá bhfoligeadh siad 		— dá bhfoligtí
imperative
– foligim folig foligeadh sé, sí foligimis foligigí;
foligidh† 		foligidís — foligtear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Mutated forms of folig
radical lenition eclipsis
folig fholig bhfolig

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.