fonotecă
Romanian
Etymology
Borrowed from French phonothèque. Equivalent to fono- + -tecă.
Noun
fonotecă f (plural fonoteci)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | fonotecă | fonoteca | fonoteci | fonotecile | |
| genitive-dative | fonoteci | fonotecii | fonoteci | fonotecilor | |
| vocative | fonotecă, fonoteco | fonotecilor | |||