forĝi

See also: forgi and forgí

Esperanto

Etymology

From French forge and English forge, both deriving from Latin faber (“artisan, smith, craftsman”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈford͡ʒi/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ord͡ʒi
  • Hyphenation: for‧ĝi

Verb

forĝi (present forĝas, past forĝis, future forĝos, conditional forĝus, volitive forĝu)

  1. to forge

Conjugation

Conjugation of forĝi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense forĝas forĝis forĝos
active participle forĝanta forĝantaj forĝinta forĝintaj forĝonta forĝontaj
acc. forĝantan forĝantajn forĝintan forĝintajn forĝontan forĝontajn
passive participle forĝata forĝataj forĝita forĝitaj forĝota forĝotaj
acc. forĝatan forĝatajn forĝitan forĝitajn forĝotan forĝotajn
nominal active participle forĝanto forĝantoj forĝinto forĝintoj forĝonto forĝontoj
acc. forĝanton forĝantojn forĝinton forĝintojn forĝonton forĝontojn
nominal passive participle forĝato forĝatoj forĝito forĝitoj forĝoto forĝotoj
acc. forĝaton forĝatojn forĝiton forĝitojn forĝoton forĝotojn
adverbial active participle forĝante forĝinte forĝonte
adverbial passive participle forĝate forĝite forĝote
infinitive forĝi imperative forĝu conditional forĝus

Derived terms

  • alforĝi (“to weld; (fig.) to chain down, hold captive”)
  • forĝisto (“blacksmith”)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.