forbøn

Danish

Etymology

for +‎ bøn (prayer)

Noun

forbøn c (singular definite forbønnen, plural indefinite forbønner)

  1. (religion) intercession, prayer on someone else's behalf

Declension

Declension of forbøn
common
gender
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative forbøn forbønnen forbønner forbønnerne
genitive forbøns forbønnens forbønners forbønnernes

Derived terms

  • gå i forbøn