foretacen

Old English

Alternative forms

Etymology

From fore- +‎ tācen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfo.reˌtɑː.ken/

Noun

foretācen n

  1. a presage; sign or token foreshadowing something
  2. a wonder

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative foretācen foretācnu
accusative foretācen foretācnu
genitive foretācnes foretācna
dative foretācne foretācnum

Descendants

  • Middle English: foretokne, fortacne