forewarnian
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *furawarnōną, equivalent to fore- + warnian. Cognate with Middle Low German vorwarnen, vörwarnen, Middle High German vorewarnen, forwarnen.
Pronunciation
- IPA(key): /fo.reˈwɑr.ni.ɑn/, [fo.reˈwɑrˠ.ni.ɑn]
Verb
forewarnian
- to forewarn; warn beforehand
Conjugation
Conjugation of forewarnian (weak, class 2)
| infinitive | forewarnian | forewarnienne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | forewarniġe | forewarnode |
| second person singular | forewarnast | forewarnodest |
| third person singular | forewarnaþ | forewarnode |
| plural | forewarniaþ | forewarnodon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | forewarniġe | forewarnode |
| plural | forewarniġen | forewarnoden |
| imperative | ||
| singular | forewarna | |
| plural | forewarniaþ | |
| participle | present | past |
| forewarniende | forewarnod | |