formagiu
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish فرونجی (fırıncı).
Noun
formagiu m (plural formagii)
- (obsolete) baker
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | formagiu | formagiuul | formagii | formagiii | |
| genitive-dative | formagiu | formagiuului | formagii | formagiilor | |
| vocative | formagiuule | formagiilor | |||
References
- formagiu in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN