formieltan
Old English
Etymology
From for- + mieltan (“to melt”)
Pronunciation
- IPA(key): /forˈmi͜yl.tɑn/, [forˈmi͜yɫ.tɑn]
Verb
formieltan
- to cause to melt
Conjugation
Conjugation of formieltan (weak, class 1)
| infinitive | formieltan | formieltenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | formielte | formielte |
| second person singular | formieltest, formielst, formieltst | formieltest |
| third person singular | formielteþ, formielt | formielte |
| plural | formieltaþ | formielton |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | formielte | formielte |
| plural | formielten | formielten |
| imperative | ||
| singular | formielt | |
| plural | formieltaþ | |
| participle | present | past |
| formieltende | formielted | |