forréttur
Icelandic
Etymology
From for- (“pre-, before”) + réttur (“course”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɔrˌrjɛhtʏr/
Noun
forréttur m (genitive singular forréttar, nominative plural forréttir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | forréttur | forrétturinn | forréttir | forréttirnir |
| accusative | forrétt | forréttinn | forrétti | forréttina |
| dative | forrétti | forréttinum | forréttum | forréttunum |
| genitive | forréttar | forréttarins | forrétta | forréttanna |