frânt
See also: Frant
Romanian
Etymology
From a Vulgar Latin root *frānctus, from Latin frāctus. Compare Aromanian frãmtu, Italian franto, Friulian frant.
Pronunciation
- IPA(key): /frɨnt/
Audio: (file)
Verb
frânt
- past participle of frânge
Adjective
frânt m or n (feminine singular frântă, masculine plural frânți, feminine and neuter plural frânte)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | frânt | frântă | frânți | frânte | |||
| definite | frântul | frânta | frânții | frântele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | frânt | frânte | frânți | frânte | |||
| definite | frântului | frântei | frânților | frântelor | ||||