frænka

Icelandic

Etymology

From Old Norse frænka, cognate with Swedish fränka and Norwegian Nynorsk frenke.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfrainka/

Noun

frænka f (genitive singular frænku, nominative plural frænkur)

  1. kinswoman, a female relative (excluding sisters and direct ancestors or descendants), especially:
    Synonyms: frændkona f, ættkona f
    1. an aunt
      Synonyms: (paternal) föðursystir f, (maternal) móðursystir f
    2. a female cousin
    3. a niece
      Near-synonyms: tvímenningur m (nephew or niece), bræðradætur f pl (fraternal nieces), systradætur f pl (sororal nieces)

Declension

Declension of frænka (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative frænka frænkan frænkur frænkurnar
accusative frænku frænkuna frænkur frænkurnar
dative frænku frænkunni frænkum frænkunum
genitive frænku frænkunnar frænka, frænkna frænkanna, frænknanna

Coordinate terms