francatură
Romanian
Etymology
Noun
francatură f (plural francaturi)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | francatură | francatura | francature | francaturele | |
| genitive-dative | francature | francaturei | francature | francaturelor | |
| vocative | francatură, francaturo | francaturelor | |||