fremmandur
Faroese
Etymology
From Middle Low German vremede, from Old Saxon fremithi, from Proto-West Germanic *framiþī.
Adjective
fremmandur
Declension
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | fremmandur | fremmand | fremmant |
| accusative | fremmandan | fremmanda | fremmant |
| dative | fremmandum | fremmandari | fremmandum |
| genitive | fremmands | fremmandar/ fremmandrar |
fremmands |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | fremmandir | fremmandar | fremmand |
| accusative | fremmandar | fremmandar | fremmand |
| dative | fremmandum | fremmandum | fremmandum |
| genitive | fremmanda fremmandra |
fremmanda fremmandra |
fremmanda fremmandra |