freniger
Latin
Alternative forms
Etymology
frēnum (“bridle”) + -ger (“bearing”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈfreː.nɪ.ɡɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈfrɛː.ni.d͡ʒer]
Adjective
frēniger (feminine frēnigera, neuter frēnigerum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er)
Declension
First/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er).
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | frēniger | frēnigera | frēnigerum | frēnigerī | frēnigerae | frēnigera | |
| genitive | frēnigerī | frēnigerae | frēnigerī | frēnigerōrum | frēnigerārum | frēnigerōrum | |
| dative | frēnigerō | frēnigerae | frēnigerō | frēnigerīs | |||
| accusative | frēnigerum | frēnigeram | frēnigerum | frēnigerōs | frēnigerās | frēnigera | |
| ablative | frēnigerō | frēnigerā | frēnigerō | frēnigerīs | |||
| vocative | frēniger | frēnigera | frēnigerum | frēnigerī | frēnigerae | frēnigera | |
References
- “freniger”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- freniger in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.