friskriva
Swedish
Etymology
Verb
friskriva (present friskriver, preterite friskrev, supine friskrivit, imperative friskriv)
- (reflexive) waive
- Han friskrev sig från ansvar.
- He waived responsibility.
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | friskriva | friskrivas | ||
| supine | friskrivit | friskrivits | ||
| imperative | friskriv | — | ||
| imper. plural1 | friskriven | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | friskriver | friskrev | friskrivs, friskrives | friskrevs |
| ind. plural1 | friskriva | friskrevo | friskrivas | friskrevos |
| subjunctive2 | friskrive | friskreve | friskrives | friskreves |
| present participle | friskrivande | |||
| past participle | friskriven | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.