friskriva

Swedish

Etymology

Compound of fri +‎ skriva.

Verb

friskriva (present friskriver, preterite friskrev, supine friskrivit, imperative friskriv)

  1. (reflexive) waive
    Han friskrev sig från ansvar.
    He waived responsibility.

Conjugation

Conjugation of friskriva (class 1 strong)
active passive
infinitive friskriva friskrivas
supine friskrivit friskrivits
imperative friskriv
imper. plural1 friskriven
present past present past
indicative friskriver friskrev friskrivs, friskrives friskrevs
ind. plural1 friskriva friskrevo friskrivas friskrevos
subjunctive2 friskrive friskreve friskrives friskreves
present participle friskrivande
past participle friskriven

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Derived terms

Further reading