frontalier

French

Etymology

Borrowed from Gascon frountalié. By surface analysis, frontal +‎ -ier.

Pronunciation

  • IPA(key): /fʁɔ̃.ta.lje/

Adjective

frontalier (feminine frontalière, masculine plural frontaliers, feminine plural frontalières)

  1. (relational) border; near the border, on the border

Noun

frontalier m (plural frontaliers, feminine frontalière)

  1. border-dweller (someone who lives near the border)

Further reading

Romanian

Etymology

Borrowed from French frontalier.

Adjective

frontalier m or n (feminine singular frontalieră, masculine plural frontalieri, feminine and neuter plural frontaliere)

  1. (attributive) border

Declension

Declension of frontalier
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite frontalier frontalieră frontalieri frontaliere
definite frontalierul frontaliera frontalierii frontalierele
genitive-
dative
indefinite frontalier frontaliere frontalieri frontaliere
definite frontalierului frontalierei frontalierilor frontalierelor