fructificatio
Latin
Etymology
From frūctificō (“I bear fruit”) + -tiō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [fruːk.tɪ.fɪˈkaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [fruk.t̪i.fiˈkat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
frūctificātiō f (genitive frūctificātiōnis); third declension
- a bearing of fruit, fructification
Declension
Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | frūctificātiō | frūctificātiōnēs |
genitive | frūctificātiōnis | frūctificātiōnum |
dative | frūctificātiōnī | frūctificātiōnibus |
accusative | frūctificātiōnem | frūctificātiōnēs |
ablative | frūctificātiōne | frūctificātiōnibus |
vocative | frūctificātiō | frūctificātiōnēs |
Descendants
- English: fructification
- French: fructification
- Italian: fruttificazione
- Spanish: fructificación
References
- “fructificatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- fructificatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.