fruht
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *fruht. Which is a borrowing from Latin fructus.
Noun
fruht f
Inflection
Declension of fruht (feminine i-stem noun)
case | singular | plural |
---|---|---|
nominative | fruht | fruhti |
accusative | fruht | fruhti |
genitive | fruhti | fruhto |
dative | fruhti | fruhtin, fruhton |
Descendants
- Middle Dutch: vrucht
References
- “fruht”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012