fryntligur
Faroese
Etymology
From Old Norse frýnligr, frýniligr, from Proto-Germanic *frijōndlīkaz.
Adjective
fryntligur
Declension
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | fryntligur | fryntlig | fryntligt |
| accusative | fryntligan | fryntliga | fryntligt |
| dative | fryntligum | fryntligari | fryntligum |
| genitive | fryntligs | fryntligar | fryntligs |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | fryntligir | fryntligar | fryntlig |
| accusative | fryntligar | fryntligar | fryntlig |
| dative | fryntligum | fryntligum | fryntligum |
| genitive | fryntliga | fryntliga | fryntliga |