fuaimfhoclaíocht

Irish

Etymology

From fuaim (sound) +‎ foclaíocht (wordiness, garrulity; wording; argumentation).

Noun

fuaimfhoclaíocht f (genitive singular fuaimfhoclaíochta)

  1. (rhetoric) onomatopoeia

Declension

Declension of fuaimfhoclaíocht (third declension, no plural)
bare forms
singular
nominative fuaimfhoclaíocht
vocative a fhuaimfhoclaíocht
genitive fuaimfhoclaíochta
dative fuaimfhoclaíocht
forms with the definite article
singular
nominative an fhuaimfhoclaíocht
genitive na fuaimfhoclaíochta
dative leis an bhfuaimfhoclaíocht
don fhuaimfhoclaíocht

Synonyms

Mutation

Mutated forms of fuaimfhoclaíocht
radical lenition eclipsis
fuaimfhoclaíocht fhuaimfhoclaíocht bhfuaimfhoclaíocht

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References