fucatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of fūcō.

Participle

fūcātus (feminine fūcāta, neuter fūcātum); first/second-declension participle

  1. coloured
  2. feigned, not genuine

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative fūcātus fūcāta fūcātum fūcātī fūcātae fūcāta
genitive fūcātī fūcātae fūcātī fūcātōrum fūcātārum fūcātōrum
dative fūcātō fūcātae fūcātō fūcātīs
accusative fūcātum fūcātam fūcātum fūcātōs fūcātās fūcāta
ablative fūcātō fūcātā fūcātō fūcātīs
vocative fūcāte fūcāta fūcātum fūcātī fūcātae fūcāta

Derived terms

References

  • fucatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • fucatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • fucatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.