fugitandus
Latin
Etymology
Future passive participle of fugitō
Participle
fugitandus (feminine fugitanda, neuter fugitandum); first/second-declension participle
- which is to be fled
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | fugitandus | fugitanda | fugitandum | fugitandī | fugitandae | fugitanda | |
| genitive | fugitandī | fugitandae | fugitandī | fugitandōrum | fugitandārum | fugitandōrum | |
| dative | fugitandō | fugitandae | fugitandō | fugitandīs | |||
| accusative | fugitandum | fugitandam | fugitandum | fugitandōs | fugitandās | fugitanda | |
| ablative | fugitandō | fugitandā | fugitandō | fugitandīs | |||
| vocative | fugitande | fugitanda | fugitandum | fugitandī | fugitandae | fugitanda | |