fugitaturus
Latin
Etymology
Future active participle of fugitō
Participle
fugitātūrus (feminine fugitātūra, neuter fugitātūrum); first/second-declension participle
- about to flee
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | fugitātūrus | fugitātūra | fugitātūrum | fugitātūrī | fugitātūrae | fugitātūra | |
| genitive | fugitātūrī | fugitātūrae | fugitātūrī | fugitātūrōrum | fugitātūrārum | fugitātūrōrum | |
| dative | fugitātūrō | fugitātūrae | fugitātūrō | fugitātūrīs | |||
| accusative | fugitātūrum | fugitātūram | fugitātūrum | fugitātūrōs | fugitātūrās | fugitātūra | |
| ablative | fugitātūrō | fugitātūrā | fugitātūrō | fugitātūrīs | |||
| vocative | fugitātūre | fugitātūra | fugitātūrum | fugitātūrī | fugitātūrae | fugitātūra | |