fuinneamh

Irish

Etymology

From Old Irish fuinnem (momentum, vigour, force), from fo- + sním.

Pronunciation

  • (Waterford, Cork) IPA(key): /ˈfˠɪɲəvˠ/
  • (Kerry) IPA(key): /ˈfˠɪn̠ʲəvˠ/
  • (Galway) IPA(key): /ˈfˠɪn̠ʲə/
  • (Mayo) IPA(key): /ˈfˠɪn̠ʲuː/
  • (Ulster) IPA(key): /ˈfˠɪn̠ʲu/

Noun

fuinneamh m (genitive singular fuinnimh)

  1. (physics, etc.) energy; force, vigour; pep, spirit
    1. twist, twirl

Declension

Declension of fuinneamh (first declension, no plural)
bare forms
singular
nominative fuinneamh
vocative a fhuinnimh
genitive fuinnimh
dative fuinneamh
forms with the definite article
singular
nominative an fuinneamh
genitive an fhuinnimh
dative leis an bhfuinneamh
don fhuinneamh

Derived terms

  • bíoga fuinnimh
  • fuinneamh adamhach
  • fuinneamh folaigh
  • fuinneamh gluaiseachta
  • fuinneamh gníomhachtaíochta
  • fuinneamh nasctha
  • fuinneamh poitéinsiúil
  • fuinneamh statach
  • fuinneamhachas
  • fuinniúil
  • fuinnmhigh
  • maisfhuinneamh

Mutation

Mutated forms of fuinneamh
radical lenition eclipsis
fuinneamh fhuinneamh bhfuinneamh

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading