fulguratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of fulgurō

Participle

fulgurātus (feminine fulgurāta, neuter fulgurātum); first/second-declension participle

  1. glittered

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative fulgurātus fulgurāta fulgurātum fulgurātī fulgurātae fulgurāta
genitive fulgurātī fulgurātae fulgurātī fulgurātōrum fulgurātārum fulgurātōrum
dative fulgurātō fulgurātae fulgurātō fulgurātīs
accusative fulgurātum fulgurātam fulgurātum fulgurātōs fulgurātās fulgurāta
ablative fulgurātō fulgurātā fulgurātō fulgurātīs
vocative fulgurāte fulgurāta fulgurātum fulgurātī fulgurātae fulgurāta