fullmaktsinnehavare

Swedish

Etymology

fullmakt (power of attorney) +‎ -s- +‎ innehavare (possessor)

Noun

fullmaktsinnehavare c

  1. (law) agent, attorney (a person granted power of attorney by another person to act on their behalf)

Declension

Declension of fullmaktsinnehavare
nominative genitive
singular indefinite fullmaktsinnehavare fullmaktsinnehavares
definite fullmaktsinnehavaren fullmaktsinnehavarens
plural indefinite fullmaktsinnehavare fullmaktsinnehavares
definite fullmaktsinnehavarna fullmaktsinnehavarnas

Synonyms

Antonyms