fulminandus
Latin
Etymology
Future passive participle of fulminō
Participle
fulminandus (feminine fulminanda, neuter fulminandum); first/second-declension participle
- which is to be fulminated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | fulminandus | fulminanda | fulminandum | fulminandī | fulminandae | fulminanda | |
| genitive | fulminandī | fulminandae | fulminandī | fulminandōrum | fulminandārum | fulminandōrum | |
| dative | fulminandō | fulminandae | fulminandō | fulminandīs | |||
| accusative | fulminandum | fulminandam | fulminandum | fulminandōs | fulminandās | fulminanda | |
| ablative | fulminandō | fulminandā | fulminandō | fulminandīs | |||
| vocative | fulminande | fulminanda | fulminandum | fulminandī | fulminandae | fulminanda | |