fulmineus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [fʊɫˈmɪ.ne.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [fulˈmiː.ne.us]
Adjective
fulmineus (feminine fulminea, neuter fulmineum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | fulmineus | fulminea | fulmineum | fulmineī | fulmineae | fulminea | |
| genitive | fulmineī | fulmineae | fulmineī | fulmineōrum | fulmineārum | fulmineōrum | |
| dative | fulmineō | fulmineae | fulmineō | fulmineīs | |||
| accusative | fulmineum | fulmineam | fulmineum | fulmineōs | fulmineās | fulminea | |
| ablative | fulmineō | fulmineā | fulmineō | fulmineīs | |||
| vocative | fulminee | fulminea | fulmineum | fulmineī | fulmineae | fulminea | |
Descendants
References
- “fulmineus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “fulmineus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- fulmineus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.