furcuță

Romanian

Etymology

From furcă +‎ -uță.

Noun

furcuță f (plural furcuțe)

  1. diminutive of furcă; small fork

Declension

Declension of furcuță
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative furcuță furcuța furcuțe furcuțele
genitive-dative furcuțe furcuței furcuțe furcuțelor
vocative furcuță, furcuțo furcuțelor