futilitet
Swedish
Etymology
By surface analysis, futil + -itet. Cognate of English futility, French futilité, Latin fūtilitās.
Noun
futilitet c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | futilitet | futilitets |
| definite | futiliteten | futilitetens | |
| plural | indefinite | futiliteter | futiliteters |
| definite | futiliteterna | futiliteternas |