gåskarl

Swedish

Etymology

Since 1727. From gås (goose) +‎ karl (man).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɡoːsˌkɑːr/

Noun

gåskarl c

  1. gander
    Vi har fem präktiga gåskarlar här på gården.
    We have five stout ganders here on the farm.

Declension

Declension of gåskarl
nominative genitive
singular indefinite gåskarl gåskarls
definite gåskarlen gåskarlens
plural indefinite gåskarlar gåskarlars
definite gåskarlarna gåskarlarnas

Further reading