gæfa

Icelandic

Etymology

From Old Norse gæfa, from Proto-Germanic *gēbijǭ.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈcaiːva/
  • Rhymes: -aiːva

Noun

gæfa f (genitive singular gæfu, no plural)

  1. good luck, good fortune
    Synonyms: auðna, gifta, hamingja, heill

Declension

Declension of gæfa (sg-only feminine)
singular
indefinite definite
nominative gæfa gæfan
accusative gæfu gæfuna
dative gæfu gæfunni
genitive gæfu gæfunnar

Derived terms

References

  • Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)