göngutúr

Icelandic

Etymology

From göngu (walk, hike) +‎ túr (trip).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkøyŋkʏˌtʰuːr/

Noun

göngutúr m (genitive singular göngutúrs, nominative plural göngutúrar)

  1. saunter, stroll, wander
    Synonyms: rölt, labb

Declension

Declension of göngutúr (masculine, based on túr)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative göngutúr göngutúrinn göngutúrar göngutúrarnir
accusative göngutúr göngutúrinn göngutúra göngutúrana
dative göngutúr göngutúrnum göngutúrum göngutúrunum
genitive göngutúrs göngutúrsins göngutúra göngutúranna

Derived terms