göngutúr
Icelandic
Etymology
From göngu (“walk, hike”) + túr (“trip”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkøyŋkʏˌtʰuːr/
Noun
göngutúr m (genitive singular göngutúrs, nominative plural göngutúrar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | göngutúr | göngutúrinn | göngutúrar | göngutúrarnir |
| accusative | göngutúr | göngutúrinn | göngutúra | göngutúrana |
| dative | göngutúr | göngutúrnum | göngutúrum | göngutúrunum |
| genitive | göngutúrs | göngutúrsins | göngutúra | göngutúranna |
Derived terms
- fara í göngutúr
- fá sér göngutúr