Turkish
Etymology
From görev (“task, duty”) + -li.
Proper noun
görevli (definite accusative görevliyi, plural görevliler)
- attendant, employee, incumbent
Declension
Declension of görevli
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
görevli
|
görevliler
|
| definite accusative
|
görevliyi
|
görevlileri
|
| dative
|
görevliye
|
görevlilere
|
| locative
|
görevlide
|
görevlilerde
|
| ablative
|
görevliden
|
görevlilerden
|
| genitive
|
görevlinin
|
görevlilerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
görevlim
|
görevlilerim
|
| 2nd singular
|
görevlin
|
görevlilerin
|
| 3rd singular
|
görevlisi
|
görevlileri
|
| 1st plural
|
görevlimiz
|
görevlilerimiz
|
| 2nd plural
|
görevliniz
|
görevlileriniz
|
| 3rd plural
|
görevlileri
|
görevlileri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
görevlimi
|
görevlilerimi
|
| 2nd singular
|
görevlini
|
görevlilerini
|
| 3rd singular
|
görevlisini
|
görevlilerini
|
| 1st plural
|
görevlimizi
|
görevlilerimizi
|
| 2nd plural
|
görevlinizi
|
görevlilerinizi
|
| 3rd plural
|
görevlilerini
|
görevlilerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
görevlime
|
görevlilerime
|
| 2nd singular
|
görevline
|
görevlilerine
|
| 3rd singular
|
görevlisine
|
görevlilerine
|
| 1st plural
|
görevlimize
|
görevlilerimize
|
| 2nd plural
|
görevlinize
|
görevlilerinize
|
| 3rd plural
|
görevlilerine
|
görevlilerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
görevlimde
|
görevlilerimde
|
| 2nd singular
|
görevlinde
|
görevlilerinde
|
| 3rd singular
|
görevlisinde
|
görevlilerinde
|
| 1st plural
|
görevlimizde
|
görevlilerimizde
|
| 2nd plural
|
görevlinizde
|
görevlilerinizde
|
| 3rd plural
|
görevlilerinde
|
görevlilerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
görevlimden
|
görevlilerimden
|
| 2nd singular
|
görevlinden
|
görevlilerinden
|
| 3rd singular
|
görevlisinden
|
görevlilerinden
|
| 1st plural
|
görevlimizden
|
görevlilerimizden
|
| 2nd plural
|
görevlinizden
|
görevlilerinizden
|
| 3rd plural
|
görevlilerinden
|
görevlilerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
görevlimin
|
görevlilerimin
|
| 2nd singular
|
görevlinin
|
görevlilerinin
|
| 3rd singular
|
görevlisinin
|
görevlilerinin
|
| 1st plural
|
görevlimizin
|
görevlilerimizin
|
| 2nd plural
|
görevlinizin
|
görevlilerinizin
|
| 3rd plural
|
görevlilerinin
|
görevlilerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
görevliyim
|
görevlilerim
|
| 2nd singular
|
görevlisin
|
görevlilersin
|
| 3rd singular
|
görevli
görevlidir
|
görevliler
görevlilerdir
|
| 1st plural
|
görevliyiz
|
görevlileriz
|
| 2nd plural
|
görevlisiniz
|
görevlilersiniz
|
| 3rd plural
|
görevliler
|
görevlilerdir
|
|
Further reading
- “görevli”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu